[693] van onder opwaerts alleyskens bloeyende/ Naer dat die bloemen ghebloeyet hebben zoo comen die bladeren voort die groot ende breet zijn/ den bladeren van breet cullekens cruyt niet seer onghelijck.
Plaetse
Zee Aijeuijn en wast hier te lande niet van selfs/ maer wordt uut Spaengien hier ghebracht tot den ghebruyck der medecinen/ ende van den selven worden sommighe in der cruytliefhebbers hoven gheplant.
Naem
Dit cruyt ende desen vrembden Aijeuijn wordt gheheeten/ In Griecx ende in Latijn Scilla, In die Apoteke Squilla, In Hoochduytsch Meerzwibel/ ende daer naer In Nederduytsch zee Aijeuijn/ In Franchois Stipoulle/ ou Squille/ Van Cerapio Cepe muris, dat es in onse tale/ muysen Aijeuijn.
Natuere
Squilla es werm tot in den tweeden graedt ende drooghe tot in den derden/ seer subtijl van substantien/ sceydende ende verdeylende van natueren.
Cracht ende werckinghe
A Zee Aijeuijn in deech ghesloten ende dan in eenen hoven/ oft in heet vier wel morwe ghebraden/ ende met een achste Cruijdeboeck deel souts vermenght/ ontrent eenen lepel oft twee ingenomen doet camerganck hebben/ ende iaecht daer duer af taye slijmachtige vochticheden.
B Zee Aijeuijn in der selver manieren ghebraden es oock goet vermenght in die medecijnen/ die water doen maken ende die
urine rijsen ende in alle medecijnen die dienen tseghen waterladen/ geel vrouwe/ opworpinge van der magen/ ende crimpsel
inden buyck.
C Item zee Aijeuijn ghebraden met huenich ende olie inghenomen/ doodet ende iaecht af die langhe ende breede wormen.
D In die medecijnen die goet sijn tot den verouderden hoest/ ende corticheyt van den adem ende die de taye fluymen van der
borsten doen lossen ende rijsen/ is zee Aijeuijn bereyt als voor/ seer goet gemenght/ want in sulcker manieren ghebruyckt doet hy die taye fluymen scheyden ende lossen.
E Zee Aijeuijn met huenich bereyt ende inghenomen/ maeckt lichten ende saechten camerganck/ Tselve doet oock tsaet met
vyghen oft huenich inghenomen.
F Een scelferken oft twee vander wortel van zee Aijeuijn rouw onder die tonghe gheleyt beneemt den watersuchtighen hueren dorst als Plinius scrijft.
G Zee Aijeuijn in azijn morwe ghesoden ende cleyn ghestampt is seer goet gheleyt op die beten ende steken van den aderen/ slanghen ende dyerghelijcken fenijnigen gedierten.
H Tbinnenste van den zee Aijeuijnen in olie oft terbenthijn ghesoden/ es seer goet geleyt ende ghesteken op die cloven van den voeten/ diesghelijck oock op die cackhielen ende wratten/ sonderlinghe onder die asschen ghebraden.
I Zee Aijeuijn in der selver manieren ghebruyckt gheneest oock die loopende gaten van den hoofde ende die scellen daer op ghestreken.
K Die bladeren van zee Aijeuijn/ verdrijven ende doen scheyden die croppen ende clieren/ vier daghen daer op gheleyt.
L Pythagoras scrijft dat zee Aijeuijn aen den post oft opperste van der dueren ghehanghen/ alle tooverye ende guygelrye veriaecht ende wederstaet.
M Berytius seyt dat wanneer die bloemen van zee Aijeuijn bruynachtich sijn/ ende niet lichtelijcken oft volken en vergaen/ dat dan een vruchtbaer iaer zal wesen ende datter veel corens wassen zal.
Hindernisse
| 
