[407] Dit cruyt heeft langhe/ breede/ gruene/ effene/ glatte bladeren den bladeren van Weedt van fatsoene ghelijck/ tusschen den welcken eenen rechten ronden steel wast/ ontrent onderhalven voet hooch met gelijcken maer minderen bladeren becleet ende in dopperste in veele cleyne steelkens verdeylt/ daer op schoone bloemen wassen/ die eer sy open gaen peersachtich sijn. Ende als zy ontploken sijn binnen een geele cruyne hebben rontsomme met hemelblauw bladerkens beset den Camille bloemen van fatsoene ghelijck. Ende als dese bloemkens vergaen zoo veranderen sy int wit wollachtich saet dat met den winde wech vlieght. Die wortel es lanck ende dick met een redelijcke dicke scorsse bedeckt.
Plaetse
Dit cruyt wast aen die canten van der zee daer die vloet op coemt ende afgaet alzoo dattet somtijts van der zee overloopen wordt ende somtijts drooghe staet. Ende wordt in Zeelant veel buyten die dijcken ghevonden daer wy dat alder ierst den neerstighen Herbarist Jan die Vroede hebben doen soecken/ die dit daer ghevonden heeft ende tot ons ghebrocht.
Tijt
Dit cruyt bloeyet in Julio ende Augusto.
Naem
Dit cruyt heet in Griecx Tripolion. In Latijn Tripolium. In Arabeusch van Serapio cap.cccxxx. Turbith/ maer en es dat Turbith van Mesue oft van Avicenna niet daer wy int naeste capittel af scrijven selen. In Duytsch en heeft dit cruyt gheenen naem die my bekent es/ dan dat sommighe dit heeten Blauw camille/ oft Blauw madelieven/ welcken naemen desen cruyde niet toe en behooren want het van den gheslachten van den Camillen oft Madelieven niet en es.
Natuere
Die wortel van Tripolium es werm tot in den derden graedt.
Cracht ende werckinghe
A Die scorssen van den wortelen van Tripolium ontrent een half loot swaer met wijn ghedroncken iaghen af (als Dioscorides
seyt) duer den camerganck die waterachtighe vochticheden. Ende sijn mits dyen seer goet den watersuchtighen ghebruyckt.
B Die selve wortel es oock seer goet met den medecynen vermenght diemen tseghen fenijn ende vergiftheyt in gheeft.
C Die bladeren van desen cruyde als nu ter tijt sommighe segghen hebben een seer heylsaeme cracht alzoo dat zy alle wonden
seer haestelijcken heylen ende toe bringhen/ als tsap daer inne ghedruypt wordt oft die ghestooten bladeren daer op gheleyt. |