[190] Mastbloemen hebben groote breede swertgruene bladeren rontsomme wat ghekerft/ tusschen den welcken die stelen voortcomen/ met ghelijcken bladeren beset/ die huer in veel tacxkens verdeylende op dopperste voortbringen schoone welrieckende bloemkens/ den Vilieren/ van fatsoene ghelijck van coluere som ende meest sneewit/ som lijfvervwich/ som roodachtich/ naer die welcke langhe ronde hauwkens volghen daer tsaet in leyt.
Plaetse
Mastbloemen worden hier te lande meest in alle hoven ghevonden.
Tijt
Dese bloemen bloeyen in Meye/ ende dicwils alle den zoomer duer.
Naem
Dese bloemen worden nu ter tijt gheheeten Violae Matronales. In Hoochduytsch Winterviolen/ ende daer naer van sommigen Violae hyemales. In Neerduytsch Mastbloemen/ ende naer den Latijnschen naem Joncfrouwen vilieren.
Natuere ende Werckinghe
A Dese Mastbloemen en worden in der medecijnen niet ghebruyckt/ ende daer om es huer natuere/ cracht ende werckinghe noch ter tijt onbekent. |