[28] 1 Die groote Hertstonghe heeft lanckachtighe bladeren den bladeren van Patich volnaer ghelijck/ maer minder ende niet zoo effen/ maer wat ghecronkelt ende tsamen ghebooghen/ op die een zijde doncker gruen/ en op die ander zijde ter aerden waerts/ blauw gruen van colueren wesende. Sijnen steel es lanck/ effen/ en teer/ op tsop draghende een schoone are/ vol cleyn lijfvervwighe tsamen ghedronghen bloemkens. Tsaet es kantich ghehoeckt ende bruyn. Die wortel es lanck/ groot/ crom in een ghewronghen van buyten swert en hayrachtich/ van binnen bruyn root/ van smake ghelijck een eekele.
2 Dat cleyn/ es den voorschreven van bladeren/ aren/ bloemen/ saet/ ende stelen/ ghelijck maer mindere/ ende van bladeren effender. Sijn wortel es oock corter ende meer in een ghewronghen sonder aenhanghende hayrachtighe faselinghen/ van buyten bruyn/ van binnen doncker root/ der grooter van smake ghelijckende.
Plaetse
Hertstonghen wassen geerne in vochtighe waterachtighe plaetsen/ in beempden en de seer donckere bosschen.
Tijt
Beyde die Hertstonghen bloeyen in Meye ende in Braeckmaent.
Naem
Dese cruyden worden van den gheleerden in Latijn gheheeten Bistortae, en Serpentariae, in Hoochduytsch Natter wortelen. In Brabant worden zy Hertstonghen ghenaempt/ In Franchois Bestorte.
1 Dat ierste gheslacht wordt van sommighen in Latijn Colubrina gheheeten/ ende van Leonhaert Fuchs/ Natterwurtz weiblin/ en van ons groote Hertstonghe.
Dat tweede/ dat es die cleyne Hertstonghe/ die nuempt die selver Fuchs/ Natturwurtz mennlijn.
Natuere
Hertstonghen vercoelen en drooghen tot in den derden graet.
Cracht en werckinghe
A Die wortel van Hertstonghen in water oft rooden wijn ghesoden ende ghedroncken/ stelpt den loop des buycx/ ende es mits dijen goet den ghenen die dat root melezoen hebben.
B Sy stoopt oock die natuerlijcke cranckheyt der vrouwen/ als zy te veel oft te overvloedich coempt/ ende alderhande bloetganck.
C Dijsghelijck doet zy oock dat braken ende overgheven op houden in der selver manieren ghebruyckt oft ghepoedert ende met rooden wijn ghedroncken.
D Dwater daer die bladeren inne ghesoden zijn/ es seer goet teghen alle sweringhen/ ende verhittinghen des monts ende der keelen/ ende maeckt die tanden vast/ dickwils in den mont ghenomen. |