[624] Die Veneetsche Maluwe heeft ronde teere stelen/ die huer in veel andere steelen verdeylen/ daer aen wassen doncker gruene vette ghecloven/ ende in veel deelen verdeylde bladeren/ den bladere van Sigmaerts cruyt niet seer onghelijck. Die bloemen wassen op dopperste van den stelen/ ende sijn die alderschoonste onder alle Maluwen bloemen/ van fatsoene den anderen Maluwe bloemen volnaer ghelijck oock in vijf bladeren verdeylt/ die op dat uuterste wit oft bleeck geel sijn/ ende in dmiddel van der bloemen bruyn purpur root/ daer een gout geel doddeken in dmiddel uutwast. Ende dese bloemen en gaen niet open/ dan drije oft vier uren naer der sonnen opganck/ een ure oft twee oft meer voor middach/ ende als sy een ure oft onderhalve open gheweest heeft/ zoo sluyt sy huer toe ende vergaet/ ende als zy vergaen es/ zoo coemt daer een blaesken voort/ daer in een ront hayrachtich bolleken groeyet/ daer in swert saet voortcoemt. Die wortel es teer ende cleyn/ ende sterft alle iaren/ alzoo dat het cruyt alle iaren van nieuws ghesayet moet worden.
Plaetse
Dit cruyt es hier te lande vremt/ ende en wordt niet vonden dan in der cruytliefhebbers hoven daert ghesayet wordt.
Tijt
Dit cruyt wordt ghesaeyet in Meerte oft Aprill/ ende in Braeckmaent ende Hoymaent zoo brenghet sijn bloemen.
Naem
Dit cruyt wordt nu ter tijt ghehouwen voor een gheslacht van Alcea/ ende wordt gheheeten Alcea Veneta/ van sommighen oock Malva Theophrasti. In Hoochduytsch Venediger pappeln oder Wetter roszlin. In Neerduytsch Veneetsche Maluwe
Natuere
Dese Maluwe es van natueren werm ende vochtich ghelijck die wilde Maluwen.
Cracht ende werckinghe
A Aenghesien dat dese Maluwe werm ende vochtich es/ zoo schijnt zy oock wel te wesene van crachten ende werckinghen
ghelijck den ghemeynen wilden Maluwen/ maer daer af en hebbe ick gheen sekere experientie. |