[529] Vogelvoet es den Crock ende den wilden Vitsen ghelijck/ maer mindere/ het heeft cleyne dunne teere steelkens/ ende cleyne gheveerderde bladerkens van fatsoene rondachtich. Die bloemen sijn cleyn ende geelachtich op cleyne steelkens veel by een ghedronghen wassende/ ende als die vergaen/ zoo volghen daer cleyne dunne cromme hauwkens/ vijf oft sesse by een/ tsamen eenen ghesloten clauwken/ oft voetken/ van eenen cleynen vogelken ghelijckende/ ende daer in ligghen/ cleyne ronde sadekens/ den raepsade niet onghelijck van fatsoene.
Plaetse
Vogelvoet wast op sommighe corenvelden/ ende wordt oock in sommighe hooghe beempden ende op dorre grasachtighe straten ende heyden ghevonden. Ende dat in die beempden/ oft op die grasachtighe straten wast/ es veel mindere/ dan tghene dat op die corenvelden groeyet.
Tijt
Vogelvoet bloeyet van in Braeckmaent/ tot in den Herfst/ ende te wyle zoo leveret hy oock sijn saet.
Naem
Dit wildt cruyt wordt hier te lande gheheeten Vogelvoet/ om dat sijn hauwkens den clauwkens van cleynen voghelkens ghelijcken/ ende daer naer machmen tselve oock wel heeten Ornithopodion/ want anders gheenen Latijnschen oft Griecxen naem en hevet/ die ons bekent es/ ten sy dattet es dat Polygala/ van Dioscorides bescreven/ ghelijck eenighe nu ter tijt soude moghen segghen.
Natuere ende werckinghe
Dit cruyt en wordt in der medecynen noch tot oorboor van den menschen niet ghebruyckt/ maer es een goet voeder voor die peerden ende koeyen etc. |