[64] Beyde die Guychelheylen hebben cleyne teere viercantighe steelkens met veel ledekens/ op der aerden uutghespreyt. Huer bladerkens zijn cleyn ghelijck die bladerkens van middel Muer/ maer ronder/ en zijn van boven gruen en van onder met cleyn swerte stipkens besprayet. Die bloemen zijn root van dat manneken/ ende schoon hemelblauw van dat wijfken. Naer dat die bloemen gheresen zijn/ zoo wassen daer cleyne ronde knoopkens/ ende daer in leyt cleyn sadeken.
Plaetse
Guychelheyl wast aen die canten van den coren velden/ in die Moeshoven/ ende by den weghen.
Tijt
Tbloeyet alle den zoomer duer/ maer meest in Ooghstmaent.
Naem
In Griecx ende in Latijn zoo wordt dit cruyt gheheeten Anagallis/ ende als Plinius schrijft van sommighen Corchorus. In Hoochduytsch Gauchheyl/ dat es in onser talen Guychelheyl. In Franchois Moron.
Natuere
Guychelheyl es werm en drooch van natueren sonder eenighe scerpheyt.
Cracht en werckinghe
A Guychelheyl in wijn ghesoden ende ghedroncken/ es goet teghen die beete van fenijnnighen ghedierten/ ende teghen die verstoptheyt van der leveren/ ende weedom van der nieren.
B Tsap van Guychelheyl in die nuese ghedaen/ treckt taye fluymachtighe vochtigheden uut den hoofde en opent die nuesgaten/ ende en dijer manieren ghebruyckt/ es zy oock goet teghen den tantsweer/ alsment in die nuese doet van der zijden/ daer die pijne niet es.
C Guychelheyl es seer goet gheleyt op onsuyvere voorts etende ulceratien/ en hy suyvert ende gheneest die/ hy treckt oock die doornen ende splinters uut/ als hy ghewreven oft ghestooten en daer op gheleyt wordt.
D Dit cruyt es oock seer goet teghen verhitheyt van den ooghen.
E Tsap daer af met huenich ghemenght/ es goet teghen duyster en doncker ghesicht/ dicwils in die ooghen gedruypt.
F Van dese cruyde wordt gheschreven dat Guychelheyl met den blauwen bloemkens/ den eersderm die uut hanght doet in gaen/ ende dat die Guychelheyl met den rooden bloemkens/ contrarie van dijnen doet ende den eersderm doet uut gaen. |